مقایسه تهران، مشهد و اصفهان

مقدمه این روزها اهمیت هنر و فرهنگ به عنوان سرمایه های لازم برای رشد و توسعه بسیار شناخته شده است و نیاز اقتصاد به یافتن زمینه های جدید سرمایه گذاری برای درآمدزایی، ایجاد شغل و ... بسیاری از کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته را به تلاش واداشته است. استفاده کامل از منابع موجود برای دستیابی به توسعه پایدار. در این راستا کشورهای مختلف با سرمایه گذاری بر منابع فرهنگی خود سعی در ارتقای توسعه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دارند. در مسیر توسعه ملی، پرداختن به شهرها و بهره گیری از فرصت های شهر برای دستیابی به توسعه شهری یک نیاز حیاتی است. استفاده بهینه از منابع فرهنگی برای توسعه شهرها نیازمند برنامه ریزی دقیق است. سایت آس چارتر بهترین سایت برای خرید بلیط هواپیما مشهد تهران می باشد.

برنامه ریزی فرهنگی به عنوان فصل به هم پیوسته سه رشته اقتصاد فرهنگی، اقتصاد شهری و برنامه ریزی شهری، ابزاری ضروری برای بهره برداری از منابع فرهنگی در جهت توسعه محسوب می شود. برای طراحی یک برنامه توسعه بهینه باید شناخت کامل و دقیقی از وضعیت موجود داشته باشیم. در این راستا ارزیابی عملکرد ما در بهره برداری از منابع فرهنگی اولین گام برای هر برنامه توسعه فرهنگی است. در میان بسیاری از معیارهای موجود برای روند توسعه فرهنگی مناطق، نشاط فرهنگی جامع ترین معیار است که از ترکیب سه شاخص استفاده می کند: 1) وجود فرصت برای مشارکت فرهنگی. 2) مشارکت فرهنگی؛ و 3) حمایت از فرهنگ و 54 متغیر. نشاط فرهنگی بیانگر وضعیت یک جامعه در تولید، اشاعه و حمایت از هنر و فرهنگ به عنوان پایگاه سرمایه فرهنگی و نیز توسعه فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی است.

نشاط فرهنگی می تواند تصویری دقیق از امکان رشد و بهره برداری از منابع فرهنگی به دلیل استفاده از متغیرهای متعدد ارائه دهد. همچنین پتانسیل مناطق مورد مطالعه را برای بهره برداری از پتانسیل های فرهنگی موجود اندازه گیری می کند. مواد و روش‌ها پژوهش حاضر با هدف تعیین نشاط فرهنگی در کلان‌شهرهای تهران، اصفهان و مشهد انجام شد. همچنین مقایسه ای در رابطه با شاخص ها و زیرشاخص های آنها برای کلان شهرهای مذکور انجام شده است. بر این اساس، این پژوهش از نظر هدف و روش، یک تحقیق کاربردی و از نوع توصیفی- تحلیلی است. داده های مورد نیاز برای ارزیابی نشاط فرهنگی و شاخص های سه گانه آن به طور مستقیم از سازمان های مربوطه و تقویم های آماری به دست آمده است.

هر یک از سه شاخص نشاط فرهنگی شامل چندین زیرشاخص به شرح زیر است. فرصت‌های مشارکت فرهنگی عبارتند از: 1) سازمان‌های غیرانتفاعی، عمومی و تجاری مرتبط با هنر، 2) مکان‌های هنری خرده‌فروشی، 3) مکان‌های غیر هنری با برنامه‌های هنری و فرهنگی، 4) جشنواره‌ها و رژه‌ها، 5) رسانه‌های متمرکز بر هنر. ، 6) مدارس هنر. مشارکت فرهنگی شامل: 1) مشارکت مخاطبان، 2) گفتمان درباره هنر و فرهنگ در رسانه ها. در نهایت، حمایت از فرهنگ شامل هزینه های عمومی برای حمایت از هنر در همه بخش ها می شود. در راستای هدف این تحقیق، داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری شامل میانگین و انحراف معیار استانداردسازی شدند تا واحدهای یکسانی از متغیرها و داده‌های مختلف به دست آید و از سوگیری داده‌ها جلوگیری شود.

در نهایت با استفاده از میانگین ساده متغیرها، زیرشاخص های اصلی محاسبه و با استفاده از میانگین سه زیرشاخص اصلی، سرزندگی فرهنگی برای سه کلان شهر مذکور طی سال های 1392-1395 (30 اسفند 1392) سنجیده شد. - 21 مارس 2016). بحث، نتایج و نتیجه‌گیری ارزیابی سرزندگی فرهنگی در این مطالعه نشان داد که اصفهان در بین سه کلان شهر مورد مطالعه، رتبه اول را به خود اختصاص داده است و از طریق بهبود عملکرد خود از 0.203 در ابتدای دوره به 0.792 در پایان پیش رفته است. تهران با ارتقای اندکی در امتیاز نشاط فرهنگی خود از 0.321- به 0.041- به عنوان دومین شهر در بین این سه شهر قرار گرفت و مشهد با امتیاز 0.069- در پایان دوره در مقایسه با سومین شهر از نظر نشاط فرهنگی، سومین شهر کلان شهر از نظر نشاط فرهنگی بود.

در ابتدا به سطح اصلی خود یعنی 0.530- رسید. همچنین از نظر سه زیرشاخص عمده نشاط فرهنگی، اصفهان از نظر فرصت مشارکت فرهنگی رتبه اول، تهران رتبه دوم و مشهد با امتیاز منفی در این دوره رتبه آخر را دارند. در زمینه مشارکت فرهنگی اما تهران با بالاترین امتیاز در مقایسه با دو کلانشهر دیگر رتبه اول را به خود اختصاص داد و تنها کلانشهر دارای ارزش مثبت برای این شاخص بود. پس از تهران، اصفهان و مشهد در رتبه های دوم و سوم قرار گرفتند. در نهایت با توجه به حمایت از فرهنگ، اصفهان در بین سه کلانشهر مورد مطالعه در دوره پژوهشی اول شد. مشهد در رتبه دوم و تهران با کسب امتیاز منفی کمترین مقدار را در این نماگر در این دوره کسب کردند.

اگر به دنبال بهترین لوگوهای تمام دوران هستید، به جای درستی آمده اید. در این پست، ما انتخاب خود را از برترین لوگوهایی که تا کنون ساخته شده است جمع آوری می کنیم. حتی اگر لوگو بخش نسبتا کوچکی از طرح هویت کلی است، قدرت لوگوی شما بخش مهمی از موفقیت برندسازی است. برای مشتریان، آرم‌ها شاید مهم‌ترین نقطه تماس برای یک شرکت باشند – آنقدر مهم که مشتریان به آن‌ها چسبیده و پیوند ایجاد کنند.

مشتریان به طور ناخودآگاه از این علائم معنا می گیرند و به آنها اهمیت می دهند. این امر با واکنش مردم با صدای بلند و شدید به معرفی یک لوگوی جدید ثابت می شود. چرا که نه؟ مایکل وولف، یکی از بنیانگذاران آژانس برندسازی Wolff Olins، استدلال کرده است که یک نام تجاری متعلق به مشتریان آن است. آنها آن را تعریف می کنند، زیرا آنها کسانی هستند که محصولات آن را می خرند یا از خدمات آن استفاده می کنند. جای تعجب نیست که لوگوها بسیار فراتر از اتاق های ارائه آژانس های برندسازی جهانی مورد بحث قرار می گیرند.

چه به طراحی برند علاقه داشته باشید یا نه، بهترین لوگوها ارزش کاوش را دارند. یافتن اینکه لوگوی BP در سال 1930 چگونه به نظر می رسید، یا بحث در مورد تکامل هویت کوکاکولا (یا عدم تکامل) در طول 125 سال گذشته بسیار جذاب است. نظرات ما را در مورد اینکه چه چیزی این لوگوها را بسیار نمادین می کند و همچنین بینش های کلیدی افرادی که آنها را طراحی کرده اند، بخوانید.
برای راهنمایی در مورد نحوه ایجاد یک علامت تجاری که در آزمون زمان مقاومت می کند، نکات ما را در مورد نحوه طراحی لوگو بررسی کنید یا توصیه های ما را در مورد اینکه کجا می توان بهترین الهام از طراحی لوگو را پیدا کرد را بررسی کنید. همچنین ممکن است بخواهید لوگوهای مونوگرام مورد علاقه ما یا بهترین لوگوهای 3 حرفی را که تا کنون ساخته شده است، کاوش کنید.

برنامه تلویزیونی - یا به طور ساده برنامه تلویزیونی - هر محتوایی است که برای تماشای تلویزیون تولید می شود و می تواند از طریق هوا، ماهواره یا کابل پخش شود، به استثنای اخبار فوری، تبلیغات یا تریلرهایی که معمولاً بین برنامه ها قرار می گیرند. نمایش‌های تلویزیونی اغلب برای پخش زودتر از موعد برنامه‌ریزی می‌شوند و در راهنماهای الکترونیکی یا سایر فهرست‌های تلویزیونی ظاهر می‌شوند، اما سرویس‌های پخش اغلب آنها را برای مشاهده در هر زمان در دسترس قرار می‌دهند. محتوای یک برنامه تلویزیونی را می توان با روش های مختلفی تولید کرد، مانند برنامه های متنوع نواری که از صحنه استودیوی تلویزیونی، انیمیشن یا انواع تولیدات فیلم اعم از فیلم تا سریال تولید می شود. نمایش هایی که در استودیوی تلویزیونی تولید نمی شوند معمولاً توسط شرکت های سازنده مناسب قرارداد یا مجوز ساخت دارند.

برنامه‌های تلویزیونی را می‌توان به صورت زنده (زمان واقعی) مشاهده کرد، روی ویدیوی خانگی ضبط کرد، ضبط‌کننده ویدیوی دیجیتالی را برای تماشای بعدی، بر حسب تقاضا از طریق ست‌تاپ باکس مشاهده کرد، یا از طریق اینترنت دانلود سریال را انجام داد.

یک برنامه تلویزیونی به برنامه تلویزیونی (انگلیسی انگلیسی: programme) نیز گفته می شود، به خصوص اگر فاقد ساختار روایی باشد.

در ایالات متحده و کانادا، یک سریال تلویزیونی معمولاً در قسمت هایی منتشر می شود که از یک روایت پیروی می کنند و معمولاً به فصل تقسیم می شوند. در بریتانیا، مجموعه تلویزیونی مجموعه ای سالانه یا شش ماهه از قسمت های جدید است. (در واقع، یک "سریال" در بریتانیا همان "فصل" در ایالات متحده و کانادا است.)

مجموعه کوچکی از اپیزودها را ممکن است سریال یا مینی سریال محدود نیز نامید. مجموعه‌ای از قسمت‌ها را می‌توان «ویژه تلویزیونی» یا سریال محدود نامید. یک فیلم متحرک (همچنین به عنوان فیلم شناخته می شود) برای تلویزیون در ابتدا به جای مستقیم به ویدیو یا روی صفحه نمایش بزرگ سنتی، به این صورت پخش می شود.